Neolit

Słowo „Neolit” oznacza „nową epokę kamienia”. Był to okres rozwoju prymitywnych technologii i społeczeństw, zamykający epokę kamienia. Początek epoki datuje się na 10 tysięcy lat p.n.e., zaś osiągnięcia epoki obejmują osiedlanie się ludzi we wsiach
, rozwój rolnictwa
, udomowienie zwierząt i rozwój narzędzi
.Ważną zmianą, która zaszła w neolicie, według historyka Vere Gordon Childe określaną jako „rewolucja agrarna” jest przestawienie się społeczności na pozyskiwanie żywności z rolnictwa około 10 tysięcy lat p.n.e. Około 9500 roku p.n.e. uprawę roli podjęli mieszkańcy Żyznego Półksiężyca. Do roku 7000 p.n.e. rolnictwo zakorzeniło się w Indiach, a do roku 6000 p.n.e. w Egipcie. Około 5 tysięcy lat p.n.e. ziemię uprawiali Chińczycy, a ślady działalności rolniczej w Ameryce Środkowej datuje się na około 2700 lat p.n.e.Mimo że odkrycia archeologów z epoki neolitu pochodzą raczej z Żyznego Półksiężyca na Bliskim Wschodzie, ślady z kontynentu amerykańskiego oraz wschodniej i południowo-wschodniej Azji pokazują, że rolnictwo wykorzystujące różne rośliny uprawne i zwierzęta hodowlane mogło się rozwinąć w tych miejscach w tym samym czasie, co na Środkowym Wschodzie.Dalszy rozwój rolnictwa na Środkowym Wschodzie nastąpił w wyniku opracowania przez Sumerów około 5500 lat p.n.e. zorganizowanego nawadniania pól uprawnych i wykorzystania na polach specjalizowanej siły roboczej. Kamień został wyparty przez brąz i żelazo - zarówno w uprawie roli, jak i w sztuce wojennej. Do tego czasu siedliska rolnicze były w zupełności zależne od zapasów kamienia. W Eurazji narzędzia, broń i ozdoby z miedzi i brązu pojawiły się około 3 tysięcy lat p.n.e. Na wschodzie rejonu śródziemnomorskiego, Bliskim Wschodzie i w Chinach w późniejszych latach pojawiły się broń i narzędzia z żelaza.